- زبیر بن عدی (زُ بَ)
ابن عدی. تابعی است. (از منتهی الارب) (از آنندراج). ابن ابی حاتم رازی آرد: زبیر بن عدی مکنی به ابوعدی، ایامی و قاضی ری است. از انس، ابووائل، ابورزین، مصعب بن سعد، عون بن ابی جحیفه، ضحاک بن مزاحم و ابراهیم نخعی روایت دارد. ثوری، مسعر، حجاج بن ارطاه، مالک بن مغول، قره بن خالد و بشر بن حسین اصفهانی از او نقل حدیث کنند. وی در ری آنجا که مسجد ابن ابرک صیرفی واقع است منزل میگزید. وی در راه نیز گاه سواره و گاه پیاده بکار قضا میان مردم ری می پرداخت. احمد بن حنبل و یحیی بن معین و دیگران او را ثقه خوانده اند. (از کتاب الجرح و التعدیل ج 2 ص 579 و 580). ابن حجر آرد: ابن حبان او را در ’ثقات’ یاد و تاریخ وفات او را 121 هجری قمری ثبت کند وگوید: وی از عباد بود و نبات بن حنظله بر او نماز گزارد. رجوع به تهذیب و الاصابه و المصاحف ص 185 شود